Other formats

    Adobe Portable Document Format file (facsimile images)   TEI XML file   ePub eBook file  

Connect

    mail icontwitter iconBlogspot iconrss icon

The Pamphlet Collection of Sir Robert Stout: Volume 46

Statuta Synodi Dioecesanae, Dunedinensis, Anno 1879, Promulgata

page break

Statuta Synodi Diœcesanœ, Dunedinensis,

Euntes Do Cete Omnes Gentes

Euntes Do Cete Omnes Gentes

Dunedin: Typis, Woodifield, Jolly & Co., Via Dicta Octagon.

MDCCCLXXIX. page break

Imprimatur: ✠ P. Moran, Epis. Dunedin.

page break

Statuta Synodi Diœcesanæ, Dunediensis.

Pars Prima De Personis Ecclesiasticis.

Titulais I., De Vita Et Honestate Clericorum.

Caput I. De Perfectione Sacerdotali.

1. Omnes nostros in sortem Domini vocatos cum Tridentinis Patribus exbortamur, sic vitam moresque suos componere, "ut habitu, gestu, incessu, sermone, aliisque omnibus rebus, nil nisi grave, moderatum ac religione plenum præ se ferant; levia etiam delicta, quæ in ipsis maxima essent, effugiant; ut eorum actiones cunctis afferant venerationem." (Con. Trid. Sess. XXII. De Reform, c. 1.)

2. Severè prohibemus omnes et singulos clericos ne adsint publicis ludis theatrico more factis. A cursu publico equorum, a publicis conventibus ubi non decet sacerdotem videri, absint.

3. Abhorreant sacerdotes a divulgandis suorum fratrum defectibus, tùm inter semetiposos, tùm maximè inter laicos.

Caput 2. De mediis ad Perfectionem Sacerdotalem acquirendam.

1. Cum nihil sit quod magis ad vitæ sanctitatem animæque salutem conducat quam mentalis oratio, sacerdotes nostros universos page 4 et singulos obtestamur, ut quolibet die, per horæ dimidiam vel saltem quartam partem meditationi vacent, et hoc tam salutare exercitium primo mane, quantum fieri poterit, peragant. Nec quotidianam diligentem conscientiæ discussionem negligant. Domesticos parietes et templum Dei diligant.

2. Abhorreant clerici ab otiositate quæ, sacra scriptura et luctuosa experientia testibus, plena est periculo et vitiorum ferè omnium fons atque origo.

3. Maximam erga S. S. Eucharistiam venerationem et devotionem habeant, eamque verbis et factis promovere studeant. Necnon Sacratissimo Cordi Jesu sint devotissimi, tota enim nostra Diœcesis Illi specialiter consecrata est.

4. Cum Immaculata virgo et Mater divinæ gratiæ precipue diligat sacerdotes, in quibus plenior reluceat imago Filii sui, qui sacerdos est in æternum, redament sacerdotes matrem suam amore principali in Christo Jesu.

5. Quandoquidem præcipuum perfectionis sacerdotalis subsidium æstimentur sacri secessus, præcipimus et mandamus ut omnes nostri sacerdotes saltem semel in quoque biennio, secessum spiritualem communem habeant, qui per dies circiter quinque duret, temporibus et locis in literis convocationis indicandis. Quicumque per literas nostras vocati, adesse non poterunt exercitiis communibus, sine mora per literas Nobis notum facient quonam impedimento detineantur.

6. Eos qui, propter rationes a Nobis approbatas, communi et solemni secessu dispensati fuerint, in Domino hortamur, ut spirituale damnum pro viribus resarcire curent, privatis saltem quatuor dierum exercitiis obeundis, aut apud unum ex proximis sacerdotibus, aut in Collegio S. Aloysii apud Waikari.

Caput 3. De Scientia Colenda.

Ad scientiam ecclesiasticam colendam, nostri sacerdotes discutient sive privatim, sive per collationes, ubi haberi poterunt, page 5 quasdam theologicas quæstiones a Nobis propositas, et ad Nos remittent in Scriptis summam deliberationum.

Caput 4. De Vestitu Clericali.

In omni vestitu color tantum niger vel subniger adhibeatur; collare Romanum geri debet; clerici omnes Diœcesis nostræ cum in publicum prodeunt semper vestes deferant statui suo congruentes, easque mundas et non laceratas.

Caput 5. De Prudenti Regimine Domus.

1. In domo, suppellectili, aliisque omnibus, abstineant missionarii ab avaritia, prodigalitate, nimiaque lautitia. Tota domus Christianam simplicitatem, et contemptum vanitatum præ se ferat.

2. Quicumque ad opera domestica ancillis indigent, adeo pias, modestas, simplices ac talis ætatis eligant, ut nemini scandali vel oblocutionis ansa præbeatur.

3. Summopere, cavendum est, ne famulus, aut ancilla quidpiam auctoritatis in missione habeat, vel in re ctiam minima se missionis regimini immisceat.

4. Coram illis et aliis quibuscumque, sive laicis sive clericis, de missionis seu parochiæ administratione et præsertim de conscientiæ casibus, sacerdotes prudenter et cautè confabulentur.

Caput 6. De Negotiis Secularibus.

1. Clerici multo magis quam laici cavere debent, ne bonis temporalibus cor apponant, illisve adhæreant.

page 6

2. In bonorum suorum administratione, caveant clerici quid-quid ordini sacerdotali dedecori esse possit, aut laicis offensioni; sicque hac in re agant, ut omnes laici sentiant se cum viris justis et benignis agere.

3. Præcipimus ut omnes sacerdotes nostræ Diœcesis testa-menta sua rite confecta et signata habeant et in cis maxime optandum est ut unus saltem sacerdos pietate, prudentia, aliisque virtutibus ecclesiasticis præditus, curator vel executor constituatur.

4. Cum experientia constat plura et gravia incommoda ali-quando oriri si sacerdotes se negotiis sæcularibus implicent, eos enixe hortamur ut, quantum prudentia suggesserit, in testamentis fidelium condendis sese non immisceant; nec eorum, curatores vel executores evadant sine consensu Ordinarii in scriptis obtento. Orphanorum vel aliorum tutores sese constitui non sinant, nisi Episcopi consensus accedat.

5. Cum pacis præcones sint, lites pro se vel pro ecclesiis non suscipiant, nisi vera necessitas cogat.

6. Sciant negotiationem propriè dictam clericis à saeris canoni-bus esse prohibitam.

7. Non intendimus tamen prohibere ne nostri sacerdotes accipant partes, quas vocant obligationes seu actiones, in commer cialibus et industrialibus societatibus, solide fundatis et honeste administratis, modo id non flat, cum intentione negotiandi.

8. Severe autem prohibemus ne illi participes fiant in societatibus aurifundinarum aliisve similibus quæ habeant suspicionem dehonestatis ant Cambrii.

Vignette

page 7

Titulus II. De Variis Clericorm Muneribus Seu Officiis.

Caput 1. De Missionum Rectoribus.

1. A freqentiori extra missionem suam exitu et absentia, etiam ad partem diei tantùm, rector abstineat. A sua missione abesse non præsumat sive rector sive vicarius ejus, ultra quadraginta novem horns, nisi de licentia Episcopi in Scriptis data. Quodsi missionis rector inevitabiliter cogatur a sua missione, die Dominica aut Festo de præcepto abesse, non omittat quamprimum certiores nos facere.

2. Satagant missionum rectores, ubicumque fieri potest, conficere librum status animarum, juxta methodum Ritualis Romani, quo in libro uniuscujusque familiæ Caput et membra describantur, aliaque prudenter notentur quæ pro missionis directione visa fuerint utilia.

Caput 2.

1. Vicarii omnes rectori suo ex corde obediant. Sint erga omnes missionis personas affabiles et urbani, apud nullum laicum intimi aut assidui, per missionem et familias discurrentes, in domo rectoris non dominantes, sed ubique graves, modesti et prudentes.

2. Officia sibi juxta loci consuetudinem et ordinationes nostras imposita, ad amussim adimpleant. Studium ament et cubiculi tranquillitatem, atque in concionibus et præsertim Catechesibus præparandis graviter versentur. Infirmos et ægrotos vesitent, eos imprimis quibus exeuntium sacramenta administraverint, aut quornm page 8 cura illis specialiter fuerit eommissa. Non solum in dominicis et festis, sed etiam diebus ferialibus hora et loco a rectore designandis, missam celebrent, nisi legitimè fuerint impediti.

Caput 3.

1. Sacerdotes exteri, si sint noti, non ultra octo dies; si ignoti, semel aut iterum, modo habeant literas commendatitias Ordinarii sui, ad missam celebrandam admittantur.

2. Quodsi diutius in Diœcesi commorari cupiant, exhibeant oportet testimoniales literas a Nobis subsignatas.

3. Rectores neminem omnino in ecclesiis suis concionari permittant, nisi de liccntia Ordinarii in Scriptis concessa vel aliunde rector certior factus sit Ordinarium consentire.

Vignette

page 9

Pars Altera. De Rebus Ecclesiasticis.

Tituls 1. De Verbi Prœdicatione.

1. Mandat C. Tridentinum ut qui animarum curam habent, singulis Dominicis diebus et Festis Solemnibus sacra eloquia inter missarum solemnia explanent. Præcipimus igitur missionum rectoribus ut, per se vel per vicarium, populo explanent, singulis diebus Dominicis et Festis Solemnibus, Evangelium aut aliquam partem doctrinæ Christianæ.

2. Omnes et singulos sacerdotes enixè hortamur, ut se ad munus prædicationis disponantes, adhibitâ præparatione, lectione scilicet, studio, meditatione et oratione, sacram doctrinam, cursu consecutivo, quantum fieri poterit, in suis prædicationibus tractent. Catechismo Con. Trid. magno cum fructu uti possunt.

3. Quum plebis Christianæ salus a debitâ puerorum et radium catechizatione pendeat, hanc sacram functionem rectores et eorum vicarii inter potiores curas habeant, eique sedulo implendæ omnibus viribus intendant.

4. Eapropter, omnes tam rectores quam eorum vicarii saltem semel in hebdomada, pueros et puellas, fidei rudimenta et obedientiam erga Deum et parentes, ut loquitur Con. Trid., edoceant, idque potissimum die Dominica in ecclesia aliove loco honesto. Insuper instituere conentur, præcipue in locis rarò a sacerdote visitatis, catechismi scholas. Ne relinquant laicis etiam religiosis, munus explanandi catechismum pueris aut puellis, sed ipsi missionarii diligenter peragant.

5. Ut omnes pueri et puellæ ad regulariter catechismum frequentandum exstimulentur, habeant catechizantes registrum, in page 10 quo nomina singulorum inscribantur, cum brevi adnotatione diligentiæ vel negligentiæ, scientiæ aut ignorantiæ.

6. Quia, dicente Benedicto XIV. "uniformitate nihil est optabilius," mandamus, ut non alii adhibeantur catechismi quàm triplex forma catechismi Butlerii.

7. Monemus sacerdotes omnes et fideles nostræ curæ commissos, de omni opera impendenda ut Scholæ Catholicæ, ubi fieri potest, erigantur, in quibus auctoritas Ecclesiæ pienè recognoscatur, et ea institutionis methodus servetur quæ primariò sempiternam animarum salutem spectans, vera Religionis dogmata cum literariæ rei scientia atque progressu sapienter componat.

8. Easdem scholas Missionarii sæpe visitent, Consilia magistris, monita scholaribus tradant, graviter eos instruendo.

Vignette

page 11

Titulus II. De Sacrosanctis Ecclesiæ Sacramentis.

Caput 1. De Sacramentis in Genere.

1. Ut qua decet sanctitate, reverentia ac diligentia sacrosancta Ecclesiæ Sacramenta tractentur, id perpetuo curare debent missionarii ut integre, caste pièque vitam agant, ne dum aliorum inserivunt saluti, sibi æternæ damnationis sint ministri. Si quis igitur, quod Deus avertat, fuerit peccati mortalis sibi conscius, ne sacramenta administrare audeat, nisi prius veræ contritionis actum elicuerit; quodsi habeat copiam confessarii, et temporis locique ratio ferat, sacramentalem confessionem instituât.

2. In administratione cujuslibet sacramenti, omnes et singulos ritus, cæremonias, et preces servent ac recitent exacte et fideliter; nihil enim de eis, juxta decretum C. Trid., sine peccato a ministro pro libitu omitti aut mutari potest, si aliquid de accidentalibus omittatur, sacramentum quidem conficitur, sed juxt qualitatem et conditionem omissorum peccat minister; si vero aliquid de substantialibus ommittatur sacramentum non conficitur et peccat graviter minister. Rituali Romano ad formam editionis Hibernicæ, Americanæ, aut Anglicanæ omnes utantur.

3. Nullum sacramentum conficiant, vel ministrent, nisi præmissa brevi oratione; pie sacramenta dispensent non præcipitanter aut ex consuetudine, in scandalum et offensionem fidelium, sed cum summa gravitate, religiosè, et animo intento in id quod faciunt, et dicunt, ita ut adstantes, et ritus ecclcsiæ et ipsum ministrum venerentur.

4. Præcipimus ut sacerdos, dum extra ecclesiam sacramenta administrat, saltem stolâ utatur, intra vero ecclesiam, præter stolam page 12 veste talari et superpelliceo indutus sit. In administrando autem pœnitentiæ sacramento vestis talaris cum stola sufficit, saltem pro tempore.

5. Caveant omnes sacerdotes vel omnium rerum inopes, ne pro administrandis sacramentis quidquam vel minimum quovis modo exigant; neve etiam verbis vel signis, directe vel indirecte, aliquid petant. In iis verò, quae justo aliquo titulo ex communi Theologorum opinione et probata praxi accipi possunt, ut sunt beneficium stolæ, stipendia sacrorum &c., conentur ita se gerere ut sese immunes ab omni avaritiæ suspicione præstent.

6. In administrandis sacramentis non difficiles et morosos, sed e contra faciles ac promptos, benignos et hilares, se exhibeant; ab omni personarum acceptione diligentissime caveant atque abhorreant. Meminerint quoque se ex officio teneri administrare Baptismum et Pœnitentiam Christi fidelibus morbo contagioso vel peste affectis, etiam cum morbi contrahendi discrimine; ncque se difficiles exhibeant circa aliorum sacramentorum administrationem, præsertim in iis casibus in quibus, ex sententia Theologorum, obligatio ea dispensandi magis urgere dignoscitur. Expedit autem ut, in his casibus, utantur remediis, vel adhibeant cautelas quas indicant medici, ne et ipsi morbo corripiantur cum gravi missionis detrimento.

7. Ne oblivioni tradantur omnia præcepta et monita, quæ in Rituali Romano, tum generatim tum in singulorum sacramentorum administratione servanda præscribuntur, enixe exhortamur ut omnes et singuli missionarii nostri, unà saltem aut duabus vicibus in anno, instructiones in Rituali Romano datas perlegant.

8. Missionarii frequenter fideles hortentur ut sacramentorum doctrinam sedulò addiscant, et ipsimet eorum divinam institutionem et fructus eximios sæpius et opportune inculcent, item eorum cœremonias atque dispositiones pro digna eorum susceptione requisitas explicent.

Caput 2. De Sacramentis in Specie.

page 13

Articulus 1. De Sacramento Baptismi.

1. Baptismi Sacramentum in Ecclesia semper administretur, nisi baptizandus sit in periculo mortis, vèl distantia (ut puta sex millia passuum), difficultas itineris, aliave rationabilis causa, aliter requirat.

2. Præcipimus ut, ad sponsorum in Baptismo officium, nonnisi Catholici bonæ famæ admittantur. Si contigerit parentes aliquem elegisse patrinum, aut patrinam, qui Catholicus non sit, moneantur parentes privatim. Tenetur verò sacerdos alium, si adsit, substituere, sed hoc cum multa prudentia et sine offensione est faciendum.

3. Preces et cæremoniæ, quæ propter circumstantias fuerunt omissæ, semper postea sunt supplendæ.

4. Habeant pastores omnes Registrum Baptismale solidè compactum, in quo, post cujusvis Baptismi cæremoniam, perspicuis planè literis inscribantur.

1.Dies mensis et annus collati Baptismi, et tempus nativitatis infantis.
2.Nomen illius.
3.Nomina et prænomina patris et matris.
4.Nomina et prænomina patrinorum, tum principalium adstantium et sacra fonte levantium.
5.

Nomen baptizantis propria manu scriptum.

Notabiliter hac in re negligentes monitos volumus se suspensioni ferendæ sententiæ, obnoxios esse futuros.

5. Benedictio post partum nunquam in privatis domibus, semoto casu necessitatis, neque mulieribus extra matrimonium parientibus, est impertienda; pro hâc benedictione accuratè sequenda est forma Ritualis Romani.

6. Omnis fœtus quocumque tempore gestationis editus baptizetur, vel absolutè si constet de vita, vel sub conditione, nisi evidenter pateat eum vita carere.

7. Moneantur parentes et ii ad quos spectat, ut juxta Ritualis Romani præscriptum, quamprimum fieri poterit, infantes baptizari curent, et, ubi facilis patet ad ecclesiam accessus, ne ultra septimum ab ortu diem differri sinant.

page 14

8. Cum Baptisma ad salutem necessarium sit, et Dei benignitate factum est ut a quolibet homine validè conferri possit, curent sacerdotes ut singuli fideles, præsertim verò obstetrices, modum illius administrandi norint, ut in casu necessitatis illud rite conferant.

9. In ecclesiis saltem locorum notabilium habeatur quamprimum fons baptismatis.

Articulus 2. De S. Sacramento Eucharistiæ.

1. Præcipua diligentia curent pastores ut pueri et puellæ dispositi sint, antequam ad primam ipsorum communionem accedant.

2. Habeat unusquisque Missionarius Pyxidem argenteam intùs deauratam, cum corporali et purificatorio, quæ omnia, in bursa ex serico confecta sunt reponenda, Hostiæ renoventur et purificetur Pyxis unaquaque octava die. Quando Corpus Domini ob necessitatem in domo sacerdotis asservatur, semper sit in loco sub clavi, et ad hoc unicè destinato. Quando ad infirmum defertur, bursam in qua reponitur Pyxis, gerat sacerdos in parte vestis interiori et cordi proxima. Dum sacramentum portat, ne versetur in colloquiis intempestivis, sed potius mens ejus in sancta meditatione exardescat. In cubiculo infirmi, si sit possibile, cum linteo panno, candela et aqua benedicta præparentur. Hostiæ pro populi communione sint semper circulares nec nimis parvæ.

3. Frequenter et diligentissimé hujus S. Sacramenti dogma, dignitas, excellentia, mirabiles effectua et virtutes", necnon dispositions ad ejus fructuosam receptionem requisitæ, fidelibus exponantur. Graviter quoque moneantur de necessitate et modo gratiarum actionis post communionem, et quidem pia quædam exercitia seu preces, a communicatis post missam dicendæ eis præscribantur.

4. Sæpe hortandi sunt fideles ad frequentiorem hujus S. Sacramenti receptionem cujus necessitas pro vita nostra spirituali a Christo Domino omnibus adultis ita proponitur: "Nisi manduca- page 15 veritis carnem Filii hominis et biberitis ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis." Necnon admonendi sunt hoc ab ecclesia districtè præceptum esse, ut omnès utriusque sexus, postquam ad annos discretiouis pervenerint saltem semel singulis annis, Tempore Paschali, Eucharistiam reverenter suscipiant.

5. A nullo crimine magis deterreri debent fideles quam à sacrilega Christi Corporis manducatione. Sciant igitur omnes eam probationem ante receptionem communionis necessariam esse, ut nemo sibi conscius peccati mortalis, quamtumvis sibi contritus videatur, absque præmissa sacramentali confessione, ad sacram Eucharistiam accedere debeat, quemadmodum injungit Con. Trid. (Sess. 13 c. 7 de Eucharistia.)

6. At simul incitandi atque urgendi sunt fideles ad hunc cibum cœlestem debitâ cum præparatione accipiendum; quæ autem, aut qualis sit hujusmodi præparatio aptissime docet Catech. Romanus, quem missionarii sæpius consulant.

Articulus 3. De Sacramento PÆnitentiæ.

1. In ecclesiis sacramentales fidelium confessiones excipiantur non autem in privatis ædibus, nisi ex causa rationabili; quæ cum intercesserit, studeat confessarius decenti loco munus suum exequi.

Sedes confessionalis, patenti, conspicuo, et apto Ecclesiæ loco posita, cancellis inter pœnitentem et Sacerdotem sit instructa. Ibidem, ante ortum solis et post ejus occasum, quantum fieri poterit, lumen apponatur.

In sacristia aliove loco, quamvis ecclesiæ contiguo, non sunt confessiones excipiendæ, nisi surdastrotrum et aliorum qui in ecclesiæ loco consueto confiteri non valent.

2. Feminarum confessiones excipere extra sedem cancellatam suprà descriptam non licet, nisi causa necessitatis et cum his cautelis: 1. Si audiantur in privatis domibus, apertum sit, quotiescumque fieri poterit, cubiculi ostium. 2. Si in sacristia vol alio loco contiguo audiantur, sedes adhibeatur qualis supra, et locus ita sit page 16 apertus, ut aditus ad ipsum liberè pateat, et ut sedes ab extra videri queat. Hæ ordinationes et cautelas etiam respectu monialium sunt observandæ. Sacerdotes possunt confiteri ubicumque sibi visum fuerit.

Articulus 4. De Sacramento Extremæ Unctionis.

1. Quamvis infantibus nondum rationis usum adeptis, et amentibus quos ab ortu nunquam mentis compotes fuisse constat, Extrema Unctio conferri non possit, pueri et puellæ tamen, qui peccare potuerint et ideo Sacramenti Pœnitentiœ capaces existant, tam salutari remedio, in supremo vitæ discrimine, non priventur; sed prius confessi, et virtutem hujus sacramenti edocti, oleo sancto liniantur.

2. Curent etiam missionarii, ut pueri et puellæ, qui ad annos discretionis pervenerint, in periculo mortis Viatico muniantur, licet ad Eucharistiam nondum admissi fuerint.

Articulus 5. De Sacramento Matrimonii.

1. Cum Matrimonii Sacramentum, testante Apostolo Paulo, magnum sit, mirificam unionem quæ Christum inter et Ecclesiam existit, representans, curent sacerdotes, quibus animarum cura commissa est, ut fideles ad illud ea qua decet pietate recipiendum ritè disponantur, ea omnia accuratè servantes, quæ in Missali et Rituali Romano necnon in His Statutis præscripta sunt.

2. Omnen curam impendant ut contrahentes fidei rudimenta sciant eosque hortentur ut sua peccata diligenter confiteantur, et S. S. Eucharistiæ Sacramento reficiantur, eosque edoceant Christianè et piè in statu conjugali conversari.

3. Hinc eorum agendi rationem, quæ non raro obtinet in hac regione, reprobandam censemus, qui, nulla datá notitia, ad sacerdotem se conferunt, ut sine mora conjungantur. Ad hoc malum præ- page 17 cavendum requirimus ut saltern aliquot dies, nisi necessitas aliter suadeat, sacerdotem de proposito Matrimonio certiorem faciant, tum ut rite instruantur in üs omnibus quæ ad hoc Sacramentum pertinent, tum ut opportuna de eorum libero statu inquisitio fiat antequam ad Matrimonium celebrandum procedatur.

4. Matrimonia Catbolicorum cum acatholicis, sen matrimonia mixta semper exhorruit et justissimis de cansis prohibet Sancta Mater Ecclesia. Ab üs igitur contrahendis Sacerdotes prudenter et quantum in Domino possunt, fideles deterreant.

5. Si sacerdos mixtas nuptias impedire non potuerit, saltern curandum illi erit, "ut iliæ non aliter contrahantur, nisi impetrata Ecclesiæ dispensation, et conditionibus solitis religiose servatis" (Breve Greg. xvi. 27, Maii. 1832 ad Epis. Bavariæ).

6. Sciant quoque Sacerdotes hæc matrimonia, juxta S. S. PP. decreta, extra ecclesinm, nullo adhibito ritu Sacro, celebranda esse.

7. Iusuper non eis licebit hisce matrimoniis assistere, si ad eorum notitiam devenerit contrailentes, vel ante vel post matrimonium contractual coram ipsis, se sistere velle coram ministro hæretico, vel officiali civili.

8. Ut autem Catholici ab bisce sacrilegis connubiis magis et magis deterreantur, declaramus eos omnes gravis peccati se reos reddere, qui corani ministro Protestante vel officiali civili mixtum matrimonium in posterum contrahant.

9. Quod si, per summum nefas, vir Catholicus et mulier Catholica, sacerdotum neglecto ministerio et spreta Ecclesiæ auctoritate, coram ministro heterodoxo vel officiali civili contrabere andeant, sciant se excommunicationem majorem co ipso incurrere, cujus absolutio ordinario reservatur.

10. Unusquisque missionarius sub pœna suspensionis tenetur servare aut habere in missione librum, in quo notanda sunt nomina omnium qui matrimonio junguntur, et nomina testium, item dies, mensis, et annus quibus celebratæ sunt nuptiæ. Dispensatio, si qua fuerit concessa, ibidem notetur.

11. Si sponsi ex eadem aliena missione, sive diversis alienis missionibus advenerint, ut matrimonium contrahant (non agatur de vagis) missionarius non debet, semoto casu necessitatis, ad matri- page 18 monii celebrationem procedere, absque prævia licentia in scriptis obtenta a proprio rectore utriusque sponsi; et in omni casti, dimi-diam pecuniæ partem, celebrationis causa a sponsis datam, remittere tenetur missionario qui regulariter celebrare matrimonium deberet.

Vignette

page 19

Titulus III. De Festis, Jejuniis Et Indulgentiis.

1. Festa de præcepto servanda in hac Diœcesi sunt sequentia nempe Circumcisionis, Epiphaniæ, Ascensionis, Corporis Christi; S. S. Petri et Pauli, Assumptions B. V. Omnium Sanctorum et Nativitatis D. N. J. C.

2. Missionariorum est plebem suam congruo tempore monere de obligatione jejunandi in Quadragesima, in Quatuor Anni Temporibus, necnon in vigiliis Nativitatis D. N. J. C. Pentecostes, Gloriosa) Assumptionis B. V. Omnium Sanctorum, et Solemnitatis S. S. Petri et Pauli.

3. Abstinentia a carnibus in omnibus feriis sextis inculcanda est.

4. Quandoquidem sanctarum Indulgentiarum usus sit Christiano populo maximè salutaris, et sacrorum conciliorum auctoritate probatus (C. Trid. Sess. 24 dec. de Indulg.) summopere curent sacerdotes omnes, maxime curam animarum habentes, ut illum explicent foveantque. Indulgentiæ itaque quas infra hebdomadam lucrari possunt fideles dominica præcedente populo denuntientur atque commendentur.

5. Nemo præsumat, sub quocumque prætextu, novas indulgentias promulgare aut fidelibus commendare, nisi licentia ordinarii fuerit petita et obtenta (Con. Trid. Sess. 22, de Reform, c. IX.) Eadem cautela adhibeatur in introducendis novis devotionibus, quæ generali usu non sunt probatæ.

6. Miracula nova non admittantur, nisi recognoscente et approbante Ordinario juxta C. Trid. præceptum (Con. Trid. Sess. 25, de Invoca. Sanctorum.)

page 20

Titulus IV. De Divinis Officiis.

Caput 1. Constitutum Generale.

In ecclesia, sacellis, et sacristiis, semper regnent silentium, modestia, reverentia, et recollectio ipsius cleri et ministrorum laicorum; loca sacra, altaria, et omnia qua; ad Divinum cultum pertinent, si non splendida et pretiosa, saltem munda sint et nitida.

Caput 2. De Augustissimo Missæ Sacrificio.

1. Omnes sacerdotes, semel saltem in anno, diligenter perlegant Rubricas generales, quæ initio Missalis Romani apponuntur; et de hac re eorum conscientiam oneramus.

2. Sub nullo prætextu audeat sacerdos Missam celebrare sine calice et patena intus deauratis.

3. Nullus sacerdos Missam celebrare præsumat sordidis aut laceratis vestibus, stragulæ vestes altaris nonisi ex lino conficiantur, quæ mundissimæ et omnino integræ serventur.

4. Districte prohibetur ne quis sacerdos publice missam celebret aut ocreatus aut sine veste talari.

5. Pueri qui Missæ inserviunt, bona fama, et moribus modestis sint insignes. Doceantur responsa clare, distincte et accurate enunciare, cæremonias cum omni gravitate et decore observare, et superpelliceo utantur, superpelliceum vero ex lino vel ex gossipio conficiatur, et illius formæ quæ in nostra Ecclesia Cathedrali usitata est.

page 21

6. Celebrationi Missæ ad minus vigiliti quinque minuta aut circiter impendant et ultra horam dimidiam eam non protrahant, ne molestiam populo afferant.

Caput 3. De Sacris Reliquiis,

Nemo sanctissimæ Crucis, Beatæ Mariæ Virginis, sanctorum aut Beatorum reliquias publicè venerandas exhibeat, nisi prius Ordinarli auctoritate recogaitas et approbatas. In processionibus autem Beatorum reliquiæ minime circumferantur.

Caput 4. De Variis Expositionibus et Processionibus S. S. Sacramenti.

1. Episcopi mandatum aut assensus requiritur, ut intra vel extra sopta Ecclesiæ instituantur processiones cum S. S. Eucharistia item ut S. S. Echaristia publicè adoranda exponatur, exceptis casi-bus quos rubrica et decreta Apostolica determinant.

2. Exponi potest solemniter S. S. Sacramentum una vice per mensem, et in festis Prasentationis DNJ Ch. et primi Ecclesiæ Patroni, atque etiam Assumptions B. V.; insuper et in festo ac diebus infra octavam Corporis Christi, et in oratione 40 horarum, quæ expositiones fieri possunt per divina officia, imo per totani diem arbitrio sacerdotis.

3. Detur Benedictio cum S. S. Sacramento non frequentius quam singulis Dominicis et Festis de præcepto, et cum uno tantum signo crucis, insuper quoties facta fuerit processio, aut expositio ejusdem S. S. Sacramenti. Cæterum fiat album in singulis ecclesiis, in quo inscribantur dies in quibus Benedictio cum S. S. Sacramento permittitur.

page 22

Caput 5. De Cantu et Musica.

1. Cantum planum et firmum, seu Gregorianum, in cultus divini officiis foveri et promoveri volumus.

2. Ubi cantus harmonicus adhibetur, curent Missionarii ut sit gravis ac decorus; invigilentque ne levitatemi spiret. Severè prohibemus ne cantiones mundanæ, ad sacros concentus transferantur.

3. Usus linguæ vulgaris solummodo ante vel post, non autem intra functiones liturgicas, permittitur.

4. In benedictione S. S. Sacramenti cantus unius solummodo vocis, præsertim mulieris, dissuadetur.

Caput 6. De Sepulturis et Exequiis.

1. Missa, quando poterit, ante sepulturam et præsente cadavere, pro defuncto celebretur.

2. Cadavera, terræ tradita, nunquam exhumentur Nobis inconsultis.

Caput 7. De Fundationibus.

1. Tituli fundationum sedulo custodiantur, et in libro speciali ad integrum exarentur ne postea e memoria labantur.

2. Ex præceptis Urbani VIII, et Innocentii XII. teneatur in patenti sacristiæ loco tabella, in qua descripta sint singularum fundationum onera, eo qnidem ordine quo adimplenda sunt. Habeatur insuper in sacristia liber, in quo tum singula onera, tum ratio eorum adimpletionis, ipsæque fundationes, distincle et accurate adnotata sint.

3. Missarum celebrandarum perpetua onera non suscipiantur, sine consensu Ordinarii in scriptis expresso.

page 23

Titulus V.

Caput 1. De Ecclesiis et Oratoriis Publicis Ædificandis, Restaurandis et Conservandis.

1. Cum sacri canones prohibeant, ne nova tempia sine Ordinarii Auctoritate erigantur, nemo de nova Ecclesia vel novo oratorio publico extruendo, aut de veteri ædificio novis constructionibus ampliando vel ornando, aliquid statuat vel moliatur sine consensu Episcopi.

2. Imo nullam magni momenti constructionem aut reparationem sive ecclesiæ, sive presbyterii, sive scholæ, etc., liceat suscipere quin prius obtineatur consensus ordinarii, ejusque approbatio et formæ et pretii æstimati operis propositi, scriptis expressa.

3. Ubi veteri ecclesiæ vel sacello novæ constructiones sunt addendæ, curandum est ut eæ cum regulis artis et genere seu Stylo, ut aiunt, ipsius ædificii conveniant. Atque ad hoc attendendum est in omnibus tum externis tum internis ædificiorum reparationibus.

4. Patronos seu titulos Missionibus aut ecclesiis canonicè designàre ad Episcopum pertinet.

Caput 2. De Sacra Supellectili.

1. Calices, patenæ, et vasa sacra ad S. S. Eucharistiam conservandam adhibita, quotannis mundentur extrinsicus et suo splendori restituantur; calices autem, si aurum amiserint, denuo inaurentur, et consecrentur.

page 24

2. Vascula sacrorum oleorum nitida sint oportet, et distinctis inscriptionibus munita. Deponantur sub clavibus in loco decenti ecclesiæ vel sacristiæ aut domus sacerdotis.

3. In sacristia unaquæque res locum suum habeat, vasa sacra, alia pretiosa supellex sic recondantur, ut præcaventur furta sacrilega; ornamenta decenter complicata aut extensa ponantur ordinatius in armariis et scriniis. Ibidem tabula quædam in loco conspicuo exhibeat nomen Patroni vel Tituli Ecclesiæ, itemque nomen Episcopi pro tempore sedentis.

Caput 3. De Cemeteriis.

In medio cemeterii crux alta erigatur ubi fieri poterit.

2. Cæmeteria sepibus ita concludantur ut equis, porcis et ejusmodi animalibus nullus pateat accessus.

3. Ubi fieri potest, habeantur regulæ, ab ordinario approbatæ et ad mentem decreti à Gubernio nuper lati confirmandæ.

Caput 4. De Confraternitatibus.

1. Nulla confraternitas, quovis nomine nuncupata, in diœcesi nostra instituatur, aut instituta alicui archiconfraternitati aggregetur, quin prius approbatio vel consensus noster obtentus fuerit, uti præscribit Clemens VIII., in constitutione, "Quæcumque, de die 7 Decembris 1604."

2. Hortamur ut, per omnes nostræ diœcesis Missiones, pia ad propagandam fidem societas extendatur et promoveatur, quæ in aliis regionibus cum tanto religionis profectu existit.

page 25

Titulus VI. De Rebus Ecclesiæ Temporalibus.

Caput 1. De Recta Bonorum Temporalium Administratione.

1. Rectores advigilent, ne domus quam inhabitant, horti, prædia aliaque bona quibus utuntur, detrimentum patiantur. Solliciti quoque sint, ne ulla servitus, in successorum suorum præjudicium introducatur.

2. Collectas quocumque titulo vel prætextu sive per extraneos, sive per nostros extra propriam uniuscujusque missionem, fieri prohibemus, sine ordinarii licentia.

3. Mandamus ut sacerdotes, in scriptis, die 30 Januarii uniuscujusque anni, Ecclesiarum vel missionum reditus, id est proventus ex prædiis, domorum locatione, bonis fundatis. aliisque fontibus, et expensas ordinario exhibeant. Omnibus ecclesiarum administris præcipimus, et locorum, quæ ab Episcopo pendent, curatoribus, ut bonorum tàm mobilium quam immobilium, quæ ad ecclesias vel ad loca pia prædicta pertinent, inventorium conficiant. In hoc inventorio diligenter vasa sacra, sacramque, supellectilem describant; prædia quoque Ecclesiæ si quæ sint, domos, scholas, reditus denique permanentes recensebunt, onera autem non omittant, quibus ecclesia vel loca pia subjiciantur.

4. Ne sacerdotes nostri aere alieno sese gravent, sedulò caveant ne ullum inceptum tentent nisi habeant facilitates illud perfìciendi, aut saltem clarè prævideant quomodo illas obtinere possint.

5. Sub pæna suspensionis ipso facto incurrendæ prohibemus ne sacerdotes et clerici nostri pecuniæ summam, excedentem quinquaginta libras (vulgo fifty pounds sterling) per annum mutuo page 26 sumant, sine nostro consensu in scriptis obtento. Ob gravissimas rationes districte prohibemus etiam pœna suspensionis ne quivis ex missionariis nostris mutuo petat ultra id cui solvendo bona sua paria sunt.

6. Nullus clericus libros ex propria composition, de rebus divinis aut ecclesiasticis typis mandet vel evulget, absque prævia, examinatione et approbatione nostra; qui hanc regulam seu decretum infregerit suspensionis pœnam subeat.

Caput 2. De Sustentatione Cleri et Episcopi.

1. Missionarios hortamur, ut fidelibus sibi commissis exponendam curent multiplicem qua obstringuntur obligationem, bonorum quæ Deus ipsis largitus est, congruam partem erga sacri cultus ministerium retribuendi.

2. Ne autem, hac occasione, sacerdos aliquis minus prudens in populum rei pecuniariæ causa invehat, quod sacrum ministerium dedecet, invigilabit Ordinarius et efficacibus mediis impediet.

3. Declaramus administrationem eorum quæ pro sacrorum ministrorum sustentatione vel cultus Divini decore offeruntur, auctoritati ecclesistiacæ suhjacere.

4. Concilium Australiense secundum, anno 1869, sequens decretum habuit; "Quum justum sit Episcopum, qui omnium saluti invigilat, ab omnibus in diœcesi fidelibus ea accipere, quæ ad idoneam ejus sustentationem, et onera sui muneris perferenda necessaria sunt, statuimus eum, in hunc finem, partem redituum omnium ecclesiarum, in quibus animarum cura exercetur, exigere posse." Super quo decreto rescripsit S Congregatio Romana: "Super eodem decreto mens fuit hujus Sacri Concilii Episcopis suadendum esse, ut hac de re pertractent in Diœcesanis Synodis, in quibus collatis inter se comitiis, sacerdotes curam habentes animarum conveniant de certa pensione ordinario quotannis tribuenda. Ejusmodi autem adsignatio vel distributio, cum fuerit ab ordinario recognita et probata, ceu lex Diœcesana ab omnibus servanda evulgabitur."

page 27

5. Quam regulam sequentes, partem æquam omnium redituum Ordinario quotannis ad Episcopi sustentationem a singulis missionum rectoribus tribuendam esse decrevimus.

6. Per reditus hie intelliguntur collectiones factæ inter missas et vesperas, foribus ecclesiarum ante missas et vesperas, collectiones ad Pascha et Natale Domini; et quidquid ex sedium locatione, necnon quidquid sacerdotibus baptismatis vel matrimonii causa offertur.

8. Quoniam omnino oportet sustentationi clericorum ægrotantiam et provectæ ætatis providere, statuims ut ex reditibus omnium missionum (exceptis regularium missionibus), Una per centum (vulgo one per cent.) per annum, in Ærarinm Infirmorum et Senium inter Clericos Diæcesis Dunedinensis impendatur, cujus Ærarii, Episcopus et duo sacerdotes in Synodo electi Cura tores et fiduciarii erunt.

9. Quoniam Patres Tridentini, Sess. 23, c. 18 decreverunt ut a quolibet Episcopo prope suam Cathedralem Ecclesiam, aut alio convenienti loco, Collegium seu Seminarium instituatur ubi clerici omnibus liberabilibus artibus et ecclesiasticis excolantur institutis, et ne ejusmodi Seminaria ex redituum defectu, ullo unquani tempore pereant, statuerunt ut ex reditibus Mensæ Episcopalis et page 28 Capituli, et quorumlibet beneficiorum diœcesis, certa pecuniæ summa detrahatur, et quoniam non existunt tales fontes redituum in hac diœcesi, igitur præcipimus collectam pro Seminario semel in anno in posterum, die Dominica, in omnibus ecclesiis et stationibus hujus Diœcesis faciendam esse, et summam collectam statim ad Episcopum mittendam.

10. Hæc omnia et singula decreta et instructiones, una saltem vice in singulis annis, attente legenda esse ab omnibus nostris Missionariis volumus.

Hæc decreta et constituta approbamus et confirmamus,

Patitrius Moran,

Episcopus Dunedinensis. Apud Dunedin, Hac die

Dunedin:

Typis, Woodifield, Jolly & Co.,

Via Dicta Octagon.

MDCCCLXXIX.