Other formats

    Adobe Portable Document Format file (facsimile images)   TEI XML file   ePub eBook file  

Connect

    mail icontwitter iconBlogspot iconrss icon

The Pamphlet Collection of Sir Robert Stout: Volume 22

Aphobus megistus Lev

Aphobus megistus Lev.

(Maasse in Millimetern.)
Long. tot. (circiter) Al. Caud. Culm.ros. Tars.
1. „♂ ad.“ Santa Cruz., Bolivia. Mus. Kiel. Exped. Galath. 250 144 105 25,5 34,5
2. „♀“ (in Mauser), San Miguel, Bolivia. Juni 1847. Mus. Kiel. Exped. Galath. 246 136,5 (Primären in Mauser) 100 26,5 34page 106
3. „♂“ Monte afeyre. 1. November 1847. Orig. No. 2309 B.* Mus. Kiel. Exped. Galath. 230 124 93,5 23,5 31
4. „♂“ Dvivadino. 2. Nov. 1847. Orig. No. 2309 C. *) Mus. Kiel Exped. Galath. 228 125,5 93,5 22,5 31,5
5. „♂“ (ad.) Paranahy ba. 24. Octob. 1847. Orig. No. 2309 A.*) Mus. Kiel. Exped. Galath. 227 123 88 22,5 31,5
6. (ad.) (Rio) Süd-Bras. No. 4688. Mus. H.v.B. 205 125,5 90 21,5 30,5
7. (ad.)Süd-Bras.(Brandt in Hamb.). Mus. Kiel. 207 123 93,5 22,25 29,5
8. (ad.)Bras. (Salmin in Hamburg.) Mus. Kiel. 224 126,5 92,5 23,5 31,5
9. „♂ sect.“ (ad.) SÃo Lourenzo, südl. Prov. Rio Grande do Sul. 12. Sept. 1886 (H. v. (Jhering.) Mus. H.v.B. 225 127,5 94 23,5 33
10. „♂“ (ad.) Rio Manso. 26. August 1847. Orig. No. 2310 A.*) Mus. Kiel. Exped. Galath. 202 122,5 87,5 23,5 31,5

2. Homorus Galatheae Lev. n. sp.

Diagn. Corporis superna parte, alis, cauda pallide cinnamomeis; corpore subtus dilutiore; pileo rufescente-griseo, cristalli plumis elongatis exhibente; fronte anteriore cinnamomeo; primariis binis primis griseo-brunneis, ceteris basi extrema rufescenti griseo colore extus marginatis; frenis griseis nigro colore mixtis; rostro brevissimo, dimidia parte basali plumbea, apicali albicante; pedibus plum-beo-nigris.

* Zu den sämmtlichen Bälgen fehlen die betreffenden Blätter der Behn'schen Notizen! Lev.

page 107

Hab. Matto grosso. (Guyaba.)

Typ. Specimen typicum in Mus. Zool. Kiel, asservatur, collectum a Behno.

♀ 24. Juli 1847. Orig. No. 2144 A.* No. des Abbalgen: 683. Cuyaba.

Dim. Long. tot. circ. 212 mm, alae 96, caudae 95, tarsi 27%, culminis rostri 19½.

Obs. H. cristato proximus, sed multo minor; necnon crista breviore, grisea, non rufa non cinnamomea. Species, quam primo visu distinguas.

Not. Diese augenscheinlich neue Species, von der sich ein als Weibchen bezeichnetes Exemplar unter den auf der Galathea-Expedition gesammelten Bälgen des Kieler Museums findet, unterscheidet sich durch die oben angegebenen Merkmale leicht von H. cristatus Spix, einer Art, von welcher ein Stück aus dem Mus. H. v. Berlepsch aus Bahia verglichen wurde. Vielleicht steht H. Galatheae Lev. noch näher dem H. unirufus (D'Orb.)** aus Bolivia, woher D'Orbigny's Vogel stammt, während unser Exemplar in Matto grosso erbeutet wurde. Die D'Orbigny'sche Beschreibung differirt von der unsrigen in wesentlichen Punkten : D'Orbigny bezeichnet sein Exemplar als „roux uniforme assez vif, teinté de brun au milieu des plumes du dessus de la tête“. Es geschieht also der charakteristischen aschgrauen Färbung des Scheitels keine Erwähnung. Ausserdem scheint der D'Orbigny'sche unirufus noch sehr viel kleiner zu sein als unser Galatheae. (D'Orbigny: Al. 88 mm, Caud. 93, Rostr. 16, Long. tot. 230 mm.)

* Das zugehörige Blatt fehlt. Aus dem zugefügten „A“ geht hervor, dass Belm mehrere Exemplare dieser Art sammelte. Lev.

** Voy. dans l'Am. mér. Oiseaux p. 259 „1835—1844“. Nach Coues Urnith. Bibliogr. II d instalment 1879 p. 254: „ostensibly 1847“.