Caput I. De Perfectione Sacerdotali.

1. Omnes nostros in sortem Domini vocatos cum Tridentinis Patribus exbortamur, sic vitam moresque suos componere, "ut habitu, gestu, incessu, sermone, aliisque omnibus rebus, nil nisi grave, moderatum ac religione plenum præ se ferant; levia etiam delicta, quæ in ipsis maxima essent, effugiant; ut eorum actiones cunctis afferant venerationem." (Con. Trid. Sess. XXII. De Reform, c. 1.)

2. Severè prohibemus omnes et singulos clericos ne adsint publicis ludis theatrico more factis. A cursu publico equorum, a publicis conventibus ubi non decet sacerdotem videri, absint.

3. Abhorreant sacerdotes a divulgandis suorum fratrum defectibus, tùm inter semetiposos, tùm maximè inter laicos.

Caput 2. De mediis ad Perfectionem Sacerdotalem acquirendam.

1. Cum nihil sit quod magis ad vitæ sanctitatem animæque salutem conducat quam mentalis oratio, sacerdotes nostros universos page 4 et singulos obtestamur, ut quolibet die, per horæ dimidiam vel saltem quartam partem meditationi vacent, et hoc tam salutare exercitium primo mane, quantum fieri poterit, peragant. Nec quotidianam diligentem conscientiæ discussionem negligant. Domesticos parietes et templum Dei diligant.

2. Abhorreant clerici ab otiositate quæ, sacra scriptura et luctuosa experientia testibus, plena est periculo et vitiorum ferè omnium fons atque origo.

3. Maximam erga S. S. Eucharistiam venerationem et devotionem habeant, eamque verbis et factis promovere studeant. Necnon Sacratissimo Cordi Jesu sint devotissimi, tota enim nostra Diœcesis Illi specialiter consecrata est.

4. Cum Immaculata virgo et Mater divinæ gratiæ precipue diligat sacerdotes, in quibus plenior reluceat imago Filii sui, qui sacerdos est in æternum, redament sacerdotes matrem suam amore principali in Christo Jesu.

5. Quandoquidem præcipuum perfectionis sacerdotalis subsidium æstimentur sacri secessus, præcipimus et mandamus ut omnes nostri sacerdotes saltem semel in quoque biennio, secessum spiritualem communem habeant, qui per dies circiter quinque duret, temporibus et locis in literis convocationis indicandis. Quicumque per literas nostras vocati, adesse non poterunt exercitiis communibus, sine mora per literas Nobis notum facient quonam impedimento detineantur.

6. Eos qui, propter rationes a Nobis approbatas, communi et solemni secessu dispensati fuerint, in Domino hortamur, ut spirituale damnum pro viribus resarcire curent, privatis saltem quatuor dierum exercitiis obeundis, aut apud unum ex proximis sacerdotibus, aut in Collegio S. Aloysii apud Waikari.

Caput 3. De Scientia Colenda.

Ad scientiam ecclesiasticam colendam, nostri sacerdotes discutient sive privatim, sive per collationes, ubi haberi poterunt, page 5 quasdam theologicas quæstiones a Nobis propositas, et ad Nos remittent in Scriptis summam deliberationum.

Caput 4. De Vestitu Clericali.

In omni vestitu color tantum niger vel subniger adhibeatur; collare Romanum geri debet; clerici omnes Diœcesis nostræ cum in publicum prodeunt semper vestes deferant statui suo congruentes, easque mundas et non laceratas.

Caput 5. De Prudenti Regimine Domus.

1. In domo, suppellectili, aliisque omnibus, abstineant missionarii ab avaritia, prodigalitate, nimiaque lautitia. Tota domus Christianam simplicitatem, et contemptum vanitatum præ se ferat.

2. Quicumque ad opera domestica ancillis indigent, adeo pias, modestas, simplices ac talis ætatis eligant, ut nemini scandali vel oblocutionis ansa præbeatur.

3. Summopere, cavendum est, ne famulus, aut ancilla quidpiam auctoritatis in missione habeat, vel in re ctiam minima se missionis regimini immisceat.

4. Coram illis et aliis quibuscumque, sive laicis sive clericis, de missionis seu parochiæ administratione et præsertim de conscientiæ casibus, sacerdotes prudenter et cautè confabulentur.

Caput 6. De Negotiis Secularibus.

1. Clerici multo magis quam laici cavere debent, ne bonis temporalibus cor apponant, illisve adhæreant.

page 6

2. In bonorum suorum administratione, caveant clerici quid-quid ordini sacerdotali dedecori esse possit, aut laicis offensioni; sicque hac in re agant, ut omnes laici sentiant se cum viris justis et benignis agere.

3. Præcipimus ut omnes sacerdotes nostræ Diœcesis testa-menta sua rite confecta et signata habeant et in cis maxime optandum est ut unus saltem sacerdos pietate, prudentia, aliisque virtutibus ecclesiasticis præditus, curator vel executor constituatur.

4. Cum experientia constat plura et gravia incommoda ali-quando oriri si sacerdotes se negotiis sæcularibus implicent, eos enixe hortamur ut, quantum prudentia suggesserit, in testamentis fidelium condendis sese non immisceant; nec eorum, curatores vel executores evadant sine consensu Ordinarii in scriptis obtento. Orphanorum vel aliorum tutores sese constitui non sinant, nisi Episcopi consensus accedat.

5. Cum pacis præcones sint, lites pro se vel pro ecclesiis non suscipiant, nisi vera necessitas cogat.

6. Sciant negotiationem propriè dictam clericis à saeris canoni-bus esse prohibitam.

7. Non intendimus tamen prohibere ne nostri sacerdotes accipant partes, quas vocant obligationes seu actiones, in commer cialibus et industrialibus societatibus, solide fundatis et honeste administratis, modo id non flat, cum intentione negotiandi.

8. Severe autem prohibemus ne illi participes fiant in societatibus aurifundinarum aliisve similibus quæ habeant suspicionem dehonestatis ant Cambrii.